زندگی برای زیستن است نه برای مردن نه برای بودن و راهی است برای رفتن.... زندگی دریایی از آشوبهاست* تلخ و شیرین راهی است برای انتخاب..... زندگی خواستن است *فراموشی است *راهی است برای یادگاری.... زندگی لحظه های مکرر است*لحظه های غریب*لحظه های آشنا..... زندگی تجربه است *تجربه های خوب *تجربه های زشت راهی است برای هجرت..... زندگی گذشتن است از بدیها *از نامردیها راهی است برای مردن
نه آسمان
نه زمین
نه ستاره
نه دریا
نه ماهی
نه خورشید
نه ماه
نه پرنده
نه ابر
نه غنچه
نه عشق
نه دنیا
مهم تو هستی که هستی
به دیدارم بیا هر شب در این تنهایی تنها و تاریک خدا
مانند دلم تنگ است بیا ای روشن ای روشن تر از
لبخند شبم را روز کن در زیر سر پوش سیاهی ها دلم
تنگ است
خورشید تابانم تویی عشق پریشانم تویی آبی آسمانم تویی همدم تنهایی من یار و غمخوارم تویی یار همیشگی من عشق و دنیایم تویی گر نباشی من نیستم چون که هستی ام تویی
ناپلئون میگه : حرفیو بزن که بتونی بنویسیش ، چیزیو بنویس که بتونی امضاش کنی و چیزیو امضا کن که بتونی پاش وایسی...... پس : دوستت دارم، امضا
در دادگاه عشق قسمم قلبم بود وکیلم دلم بود و حضار جمعی از عاشقان و دلسوختگان. قاضی نامم را بلند خواند و گناهم را دوست داشتن تو اعلام کرد. محکوم شدم به تنهایی و مرگ. در کنار چوبه دار از من خواستند تا آخرین خواسته ام را بگویم و من گفتم به تو بگویند دوستت دارم
تقصیر دلم چیست اگر روی تو زیباست حاجت به بیان نیست که از روی تو پیداست من تشنه یک لحظه تماشای تو هستم افسوس که یک لحظه تماشای تو رویاست
هرکه تو را دید ز خود دل برید رفته ز خود تا که رخت را بدید تیر غمت چون به دل من رسید همچو بگفتم که همه کس شنید من زتو دوری نتوانم دگر جانم از تو صبوری نتوانم دگر
ای مهربانم، ازین پس هرشب سراغت را از ماه می گیرم و هر روز به خورشید می سپارمت تا مبادا به سایه غم گرفتار شوی